Film prezentuje znane mi od dawna problemy ludzkości i daje odpowiedź na pytanie dlaczego tak się dzieje, że człowiek sfrustrowany o religijnych przekonaniach dotyczących chciwości ludzi bogatych, których praca jest wybitnie szkodliwa dla świata podejmuje się walki z tym systemem i pokazuje, że zachowanie takie na odwrót jest też szkodliwe. Chodzi tutaj oto, że czasem człowiek, jak film mówi, chce zwyczajnie zabłysnąć w świecie. Podsumowując, chciwość jednak nie istnieje, bo praca, jak każda, może dać zysk albo nie. Tylko dla tej nieodpowiedniej trzeba trochę dystansu i zastanowić się czy się przyda ludzkości czy nie. Wyalienowanie nie popłaca i prowadzi do skutków ubocznych w postaci agresji, przymusowego zaniechania robienia rzeczy nieodpowiednich. Więc ostatecznie film niejako też wykazuje bierne stanie obok i zaniechania takich aktów desperackich, po których raczej jest gorzej niż lepiej. Policja, FBI, wojsko stały się obroną państwa przeciw przestępcom, których można poniekąd nazwać uduchowionymi ze względu na ich inteligentne poglądy oparte nawet o wiedzę. Lecz misja jak każda ma w sobie pewną dozę mijania się z celem. Bo cel osiągalny jednak nie w sposób wykraczający poza granicę przyzwoitości.